Tarih boyunca her medeniyetin ve devletin kendine ait bir şehir ve şehirlilik anlayışı olmuştur. Bugün cumhuriyetimizde kendine ait bir şehir ve şehirli kimliği anlayışı oluşturma gayreti içerisindedir. Ancak bu gayret ve çalışmalar tarihi mirasa sırt çevirerek ve yerellikten uzak merkezi politikalarla, yeterli şehirli ve yerellik kültürüne sahip olmayan idarelerce yürütüldüğünden maalesef şehir kültürü yok edilmeye başlanmış ve yerine bulunduğu yere ait olmayan, içinde yaşayanların yabancılaştığı ve alışamadığı bir şehir dokusu ortaya çıkmaya başlamıştır. Her şehrin kendine ait olan kentsel kimlik ve doku tahribata uğramış, buda şehirliler arasındaki farklılığı kaldırmış ve kültürel zenginliği tehdit etmeye başlamıştır.
Bir kentin geleceğinin gelişmesi ve kalkınmasını belirlemek, ancak iktisadi, sosyal ve kültürel gelişmesini sağlamak, şehir kimliğine sahip çıkmak, yaşamak ve yaşatmakla mümkün olur. Buda ancak şehrin kültürünü, tarihini bilmekle mümkün olur. Şehir kimliği sadece içinde yaşayan insanlarla oluşmaz ve yine sadece içinde bulunan binaların güzelliği ve gelişmişliği, caddelerin genişliği, kaldırım taşları ile olmaz. Şehir kimliği bütün bunların bir araya gelmesi ve içinde barındırdığı maddi ve manevi değerlerin bilinip istenilmesi ve gelecek nesillere aktarılması ve dışarıya aktarılması ile saklanılır.
Zaman içerisinde ağır bir kentsel tahriple karşılaşan şehirlerimiz kendine ait şehir kimliğini kaybetmek üzeredirler. Bu kimliğin bütün tahribata rağmen izleri hala görülmektedir. Binlerce yıllık tarihi ve kendine ait kültürel ve sosyal yapısı ile sahip olduğu ama yeterince işletilmeyen iktisadi ve sosyal kaynakları ve zenginlikleri ile şehirlerimizin kimlikleri ve Dadaşlığı bu izler kaybolmadan yeniden tanımlamak ve tanıtmak gerekmektedir. Erzurum ve Dadaşlık bunu fazlasıyla hak etmektedir.
DADAŞLIK DOĞMATİK RUH ASALETİDİR
